یکی از تجهیزات مورد استفاده در استخر که اهمیت ویژه ای دارد و نبود یا وجود نقص در آن می تواند منجر به نارضایتی مراجعین و نیز صدمات جبران ناپذیری به استخر شود سیستم تهویه مطبوع است. دلایل زیادی وجود دارد که استفاده از یک سیستم قوی را برای تهویه استخر خانگی توجیه می کند.
دستگاه های تهویه نه تنها برای استخرهای خانگی بلکه برای تمام قسمت هایی از یک آپارتمان یا مجتمع مسکونی که افراد زیادی در آنجا تردد می‌کنند نیز الزامی است. واقعیت این است که اگر در انتخاب مصالح سیستم تهویه مطبوع در استخرهای شنا دقت نشود ممکن است محیط استخر در اثر وجود رطوبت، خورنده و یا به دلیل تقطیر بخار آب صدمه ببیند.
با رساندن هوای تازه به محوطه استخر می توان شدت تقطیر آب و خوردگی را کنترل کرد. در این صورت برای جلوگیری از اتلاف انرژی باید از سیستم های بازیافت حرارت استفاده کرد.
طراحی سیستم های تهویه مطبوع، گرمایش و هوای تازه باید به گونه ای باشد که شرایط آسایش برای مراجعین داخل یا خارج آب فراهم شود. همچنین باید در طراحی این سیستم ها این نکته را در نظر داشت که از حرکت زیاد هوا و ایجاد کوران در سطح استخر اجتناب شود.
همانند تمامی مکان های محبوس، برای تأمین شرایط مطلوب هوای داخل سالن چهار عامل دمای هوا، رطوبت نسبی هوا، جریان هوا و کیفیت هوای سالن بایستی در محدوده مطلوبی باشد. در استخرها به دلیل محیط بسیار مرطوب ، تأمین چهار عامل یاد شده باید با در نظر گرفتن رطوبت نسبی ،دمای هوا، دمای آب استخر و کیفیت هوای داخل صورت پذیرد. از میان عوامل ذکر شده رطوبت نسبی بیش از سایر عوامل مشکل ساز و مهم است. چرا که بالا بودن رطوبت نسبی هوا نه تنها شرایط آسایش و سلامت شناگران را از بین می برد، بلکه در دراز مدت صدمات جبران ناپذیری را به سازه ساختمان و تجهیزات موجود در آن وارد می کند. اگر استخر دارای دیوار یا شیشه های مشرف به هوای آزاد است، کنترل تقطیر بخار و حرکت هوای سرد مشکل تر و پر هزینه تر خواهد بود.
با منفی کردن فشار هوای محوطه استخر نسبت به فضاهای مجاور می توان آن را از فضاهای مجاور تفکیک کرد. هنگامی که رطوبت هوای خارج مناسب باشد با تغذیه هوای تازه به مقدار کفی می توان تا حدودی پاسخگوی بارهای نهان بود. وقتی رطوبت هوای خارج زیاد باشد لازم است از کویل دوباره گرمکن یا سایر سیستم های کنترل کننده رطوبت استفاده شود.
معیارهای طراحی در تهویه مطبوع استخرهای شنا
شرایط طراحی استخرها به شرح زیر می باشد:
هوای داخل
- استخرهای معمولی ۷۵ تا ۸۵ درجه فارنهایت و رطوبت ۵۰ تا ۶۰ درصد
- استخرهای آب درمانی ۸۰ تا ۸۵ درجه فارنهایت و ۵۰ تا ۶۰ درصد رطوبت
آب استخر
- استخرهای معمولی ۷۵ تا ۸۵ درجه فارنهایت
- استخرهای آب درمانی ۸۵ تا ۹۵ درجه فارنهایت
- استخرهای مسابقه ۷۲ تا ۷۵ درجه فارنهایت
- استخرهای نگهداری حیوانات دریایی ۰۱۷ تا ۱۰۲ درجه فارنهایت
مقدار رطوبت نسبی استخرها نباید از مقادیر پیشنهاد شده کمتر باشد زیرا موجب اثر سرمایش تبخیری بر روی افراد خارج شده از آب و افزایش مقدار تبخیر از سطح استخرخواهد شد؛ چرا که در غیر این صورت که افزایش بار حرارتی استخر را به همراه دارد . رطوبت نسبی بیشتر از مقادیر پیشنهادی نیز علاوه بر تشدید خوردگی و تقطیر رطوبت، باعث عدم آسایش افراد خواهد شد.
اهداف و معیارهای کلی
در طراحی یک استخر، هدف نهایی طراح باید موارد زیر باشد:
- تأمین محیطی سالم همراه با آسایش مراجعین
- کنترل رطوبت نسبی
- تأمین کیفیت مطلوب هوای داخل
- کنترل تقطیر بخار آب در استخر
در ادامه به برخی از تجهیزات تهویه مطبوع استخر اشاره می کنیم:
تجهیزات تهویه مطبوع استخر
- هواساز
- بویلر
- فن کویل
- اگزاست فن
- یونیت هیتر